Azimşehrin Tanıkları: Hüseyin Uçar

Hüseyin Uçar : 1932 yılında Meydan mahallesinde dünyaya geldim.İlk okulu 1942 yılında ailece gittiğimiz ve 3 yıl kaldığımız Gölbaşı Peynik köyünde eğitimen Kemal Göksu'nun sınıfında bitirdim.

Hasan Emre : Askerlik ve Evlilik döneminiz ve çocuklarınız hakkında bilgi verebilirmisiniz ?

Hüseyin Uçar : Ailece gittiğimiz Gölbaşı Peynik köyünden 3 yıl sonra yani 1945 senesinde geri döndük.1953 yılına kadar yani askere gidene gader köşgerlik ettim.1953 yılında Erzurumda askerlik görevimi yaptım. Besnili asker arkadaşlarım Bekir Balta,Abdurrahman Bülbül ve Mahmut Bahçeci vardı. 1956 yılında Bozlukör'ün oğlu dokumacı Mahmut Abacı'nın kızı Ayşe hanım ile evlendim. Nuri,Sıtkı ve Levent isimlerinde üç oğlum Birgül isminde bir kızım var. Hepside evli ve iş sahipleri çok şükür.

Hasan Emre : Aşağı şehir eviniz yani kış evi komşularınız kimlerdi ?

Hüseyin Uçar : Tumoğlu Hasan, Çulduzlar,Semizler, Pisin oğlu Abdılla, Lüzümü hoca (Müftü), Azaplar, İsot Mahammet ve Berber Şıho aklıma gelen en yakın aşina gonşularımızdı.

Hasan Emre : Bağ obanız  nerede ve  komşularınız kimlerdi ? 

Hüseyin Uçar : Bağ obamız şimdiki cırıt meydanı mahallesinin en ucunda yer alan ve halen oturulan Çukuroba veya diğer adıyla Azizler obasıydı. Buradaki komşularımız Azizin oğlu köşger Ahmet dayı (Yavuz), Atter Çopuroğlan (Süngü ) ve gardaşı, Kel beğler (Tatar) ve Otobüsçü çakalın oğlu Mustafaydı.

Hasan Emre : Aşağı şehirde gençler arasında oynanan daş döğüşü nasıl bir oyundu ? 

Hüseyin Uçar : Daş döğüşü yalanız bazar günleri gençler arasında oynanırdı.Ben heç oynamadım. Özellikle Gızılcaoba ve Meydan mahallesi arasında oynanan daş döğüşü çok çekişmeli olurdu. Gızılcaoba tarafında en eyi oyuncu Efendi kasap yanı Gasap Haşheş, Meydan mahallesi tarafından ise Uzunduran'ın oğlu Ölmez derlerdi.

Hasan Emre : Biz emsal olanlar sizi hep maliye ile anımsarlar; Memuriyet hayatınız nasıl başladı ve nerelerde çalıştınız ne zaman emekli oldunuz ?

Hüseyin Uçar : 1958 senesinin 1 Nisan günü Besni Mal Müdürlüğünde göreve başladım ve aralıksız 25 yıl aynı dairede çalıştıktan sonra aynı yer ve kurumdan 1983 senesinde kendi arzumla emekli oldum.

Hasan Emre : Besni mal müdürlüğündeki mesai arkadaşlarınız kimlerdi  ve kurum hakkında bilgi verirmisiniz ?

Hüseyin Uçar : Besni mal müdürlüğü ilk önce eski hükümet konağının üst katında kaymakamlık makamının solundaki bir bölümde hizmet verirdi. Müdür odası Tahakkuk, tahsilat, vezne ve muhasebe servisleri hep iç içeydi. Ben tüm hizmetimi eski Hükümet konağı yani şindiki Adliye binası içerisinde tamamladım. Yeni Hükümet konağında hiç görev yapmadım. Mesai arkadaşlarım  Merhumlar Boyaçı çopuroğlanın oğlu Ahmet Bozkuş, Ali beğin oğlu Mehmet Ağar, Sandık emini H.Mehmet Gültekin, Fikret Taşdan,Yakup Uncu (Ağa dayı), Abdi hocanın oğlu Mehmet Zeybel, Talat Sunar ve Adıyamanlı Abdullah Turan dı. Şu an hayatta olan mesai arkadşlarım ise Mehmet Baba, Mehmet Yazgan, Mehmet Korkmaz, Hatice Balkaya, Ümmü İlbeyi, Ahmet Özdoğan, Ahmet Aytekin, Erdoğan Şan, Şaban Gök ve İbrahim Demirel di.

Hasan Emre : Bunların içerisinde müdür görevinde bulunan varmıydı yada Çalışma hayatınız boyunca aklınızda kalan Besni Mal müdürleri kimlerdi.

Hüseyin Uçar : Yok bu saydıklarım memur ve şef arkadaşlarım zaman zaman müdürlüğe vekalet edenler olurdu. İlk girdiğimde Besni mal müdürü Behçet Dikmen (Urfa), Mustafa Kayıran  (Andırın), Mehmet Gümgüm (Muş-Varto), Hasan Özkürkçü (Urfa) ve emekli olurken Bedir Doğan  (Kahta)dı.

Hasan Emre : Peki Hüseyin amca; Biz yaşlar sizi Maliyeci olarak hatırlıyoruz dedik ancak yeni kuşak yani 20 ila 30 yaş aralığı gençler sizi Haci Gazoz diye hatırlıyor ; Nedir bu Haci Gazoz olayı ..

Hüseyin Uçar : Ben emekli olduğumda çarşı camisinin altında o zamanki Derman Sunar eczanesi bitişiğinde ki hemşehrimiz Haci Gölbaşı'na ait bakkal dükkanını devraldım ve memur olmayan iki oğlum ile birlikte çalıştırmaya başladım. O dükkanın adı hemşehrimizin lakabı olan Haci Gazoz'un yeri olarak ünlenmişti öylede kaldı. Hatta şu an firmaların yaptırdıkları tabelada halen Haci Gazoz'un yeri yazılı yangılmazsam. Şimdilerde  benim dükkan ile falan bir ilgim kalmadı ibadetimden geri kalan zamanımı ise evimin etrafındaki bahçemde geçiriyum.

Hasan Emre : peki Hüseyin amca son olarak bizim aracılığımız ile okurlarımıza neler söylemek istersiniz ?

Hüseyşn Uçar : Hasan Efendi; ben baştada söylediğim gimi 1932 doğumluyum çocukluğum ve gençliğim ilk yılları kıtlık ve yokluk yılları diye hatırlanan 1942 yıl ve sonrasına rastlar. Çektiğimiz sıkıntıları yoklukları anlatmaya kalksam ne senin kalemin yeter nede gazetenin kağıdı. Özellikle gençlerin  bu varlığın ve memleketin gıymatını bilmelerini isterim. Her şey gelişti ve gözelleşti allahın keremine şükür. Biz bu günleri dişde görsek dışda yoramazdık. Tüm hemşehrilerime bu mübarek Ramazan ayında huzur ve mutluluklar diliyorum. Kalan olduysa bizden böyüklerin ellerinden ,güççüklerin gözlerinden öper emsallarıma selamlarımı yollarım.