Her şehrin bir hikâyesi vardır. Şehirlerinde sokakları caddeleri parkları olduğu gibi Pazar yerleri de vardır. Anadolu’nun şehirlerinde kasabalarında kendi kültürlerine göre insanlar arasında bir alım satım alanıdır alın terinin emeğin ürettiği ürünlerin satıldığı Pazar yerleri.
Sabah ezanıyla başlar gün ışımadan köy yerlerinde pazarda satılacak ürünlerin toplama ve götürülme telaşı.
Sandıklarla sepetlerle pazara getirdikleri ürünlerini gün hükmüne sattıktan sonra günlük kazançlarını mendillerinin arasına sararak koyunlarına saklayıp öğlen sonu yine geldikleri köy arabaları ile evlerine, hayatlarını kazandıkları topraklarına dönmeye başlarken yarın için yeniden bir çabanın telaşın gaytide bu günden başlamış oluyordu,
Besni topraklarında hevedi köylerinden eski köy, bereketli, boncuk, birişme, kargalı ve diğer köylerden genelde peynir gelirken gölbaşının pemba köyünden Cuma ve pazartesi günleri gelen yoğurtların tadı konuşulur Besni’de.
Dolmalık ve sofrada yemelik biber alan hemşerilerimiz arasında oyratlı biberinin inceliği ve tadı dilden dile anlatılır Besni sofralarında. Değirmen çayının bostanlarında toplanan bu nazik güzel biberleri köyün dolmuşçusu Aziz kardeşimiz taşır Besni uzay çatı Pazar yerine.
Oyratlının çalışkan muhtarı Hanefi Değirmenciyi köylülerinin sorunları ile ilgilendiğini görmek bir başka tutku bu topraklarda.
Elleri nasırlı yüzleri güneşten karamış alın terleri ve helal emeklerinden başka bir gelirleri olmayan bu toprakların çileli insanları asırlardan beri değişmeyen kara kaderlerini şikâyet etmeden gelmişler bu günlere.
Bu eli öpülesi insanlar sabah ezanında başladıkları çalışmaları akşam ezanına kadar sürerken çalışmaların yorgunluğu giderilmeye çalışılır loş sarı lambalarının altında bulgur pilavına bir leğende çoluk çocuk aile fertlerinin attığı kaşıkla.
Yer yatakları serilirken toprak damlara gökteki milyonlarca yıldızlara bakarak çoluk çocuğun dökülerek yatması bir başka rahatlatıyor yorgun bedenleri ay ışığının altında.
Köy yerinde arka arkaya yetişen çocukların beklide geleceklerini bu günden güttükleri davarların, babaları ile arkasında gidip geldikleri karasabanın belirleyeceği yaşam anlam kazandırıyordu renksiz hayatlarına.
Yazları köylerinde tarlada bağda bahçede çalışan köy gençleri okulların açılması ile kiraladıkları öğrenci evlerinde aradıkları gelecek yönelik umutları, kasabalarda şehirlerde yeni bir yön çiziyordu hayatlarında.
Yeni elbiselerin giyildiği, sabah erkenden bayram namazına gidildiği, büyüklerin ellerinin öpüldüğü, dini bayramlarda köylerin dar sokaklarında tek katlı toprak damlı evlerinde bir başka oluyordu insanların samimiyeti
Toz toprak arasında insanların tatlı bir telaşla koşuşturduğu sevginin saygı ile ifade edildiği bu coğrafyada köy meydanlarında tatlı bir telaşı ifade eder büyüklü küçüklü kadın, kız, erkek, çoluk çocuk herkesin katıldığı köy düğünleri.
Davul zurna eşliğinde çalınır çoğu zaman bensiye bağlı oyratlı köyü türküsü halayların çekildiği bu yöresel türkülerimizde sevgi akar neşe akar yardımlaşma akar insanların saf ve temiz yüreklerinde.
Anadolu’nun egesinde Trakyasızda Akdeniz’inde Karadeniz in’de Doğu ve Güneydoğusunda da böyledir bu kardeşlik türküleri.
Tüm bunlar bizim topraklarımızda, Alevisi ile Sünnisi ile Kürdü ile Türkü ile din, dil, ırk ayrımcılığı gütmeden asırlardan beri bir arada yaşayan insanların ortak türküsü değilmidir. Yani Anadolu topraklarında bütün türküler şarkılar kardeşlik ve sevgi dolu yüreklerin birlik ve beraberlik türküsü değimlidir.
Başbakanımızın Çanakkale şehitleri için buradaki şehitlerin mezar taşlarında Türk ya da Kürt diye yazmadığını bu topraklarda Edirne’den Karsa herkesin kardeş olduğunu vurgularken bu vurgu haklı bir teşhis değimlidir.
Sevgili dostlarım gün birlik ve beraberlik günüdür. Yabancı emperyalist güçlerin paraları ile silahları ile bu toprakları karıştırmak isteyen uşaklara izin vermeyelim. Onlara alet olup kardeşkanı akıtmayalım.
Nifak ve kavgaların olmadığı bir gelecek umudu ile herkese selam ve saygılar.
