Eski bağ obalarından süpanenin içinden yukarı dağa doğru ince bir keçi yolu çıkardı.
Bu yol geyik dağının içinden kendi kendine çoğalarak dağılırdı, tepeye ulaştığı yerde Cüneyt dede ziyareti sanki bir zirve idi, onun için Cüneyt´in tepesi eski Besni´de kızılca obadan ve orta obadan gökle yeryüzünün birleştiği görkemli bir tepe olarak gözüküyordu.
Nisan yağmurları yağdığı zamanlarda kara bulutlar Cüneyt dedenin üzerinde öbeklenerek toplanır kısa bir süre sonra deli bir ilkbahar yağmurunun geleceğini işaret ederdi.
Kızılca obalılar bu tepe ile gökyüzünün birleştiği yere Dambulduzu adını takmışlardı, kızılca obalılar, daha yağmur başlamadan gürleyen gök ile çakan şimşeklere bakarak ırıd ol, ırıd ol çek dağlara, çek dağlara diyerek öfkeli bulutlara yağmurdan önce göndermelerde bulunurlardı.
Geyik dağında davarların kelleştirerek toprağı vehlenleştirdiği ince yollarda önde koyun keçi sürüsü arkada onları çoban köpekleri ile güderek yayan kocaoğlan kendi kendine mırıldanarak bıldırda gene bu aylarda böyle deli yağmurlar yağmış bizleri mağaralara hapsetmişti diye sesli şekilde düşüncesini dillendiriyordu.
Irıd ol yani uzaklara git dedikleri yağmurların arkasından baharın yakıcı sıcaklarında göç ettikleri bağ obalarından şafakta geldikleri şehir merkezindeki işlerini ikindi vakti bitirir herkes atları ile katırları ile eşekleri ele bağ obalarının yollarını tutarlardı.
Evlerin önünde kara suvaklarla suvanmış sekilerde akşam yemekleri yenir, ilk akşamdan damlara serilen yataklara yatılarak yıldızlara bakarak uykuya dalınırdı.
İşte eski Besni´de hayattan parçalar, bu yazı zenginleştirilerek bir kitaba dönüştürülebilir farklı bir Besni kitabında buluşmak dileği ile.
