Hepimiz hayatın içinden geçerken zorluklar yaşarız ve zorlanırız çünkü yaşamda acı kaçınılmazdır. Hadi gelin bu hafta bu zorlukları ve acıyı konuşalım…
Öncelikle şunu söylemek istiyorum burada tamamen kendi tecrübelerimden bir şeyler aktaracağım sizlere. Aslına bakarsanız ben de sizlerle birlikte öğreniyorum. Hayat her zaman istediğimiz gibi olmayabilir beklentilerimiz karşılanmaz ve bu bizi derin bir hayal kırıklığı ve acıyla baş başa bırakır. Fakat size güzel bir haberim var, acıların ve zorlukların içinden geçerken acıdan öğrenmek ve acının bize öğretmesine izin vermek mümkün. Biliyorum kolay değil ama mümkün. Nasıl mı? Acıya bakış açımızı değiştirerek. Ne demişler; Akışı değiştiremiyorsan bakışı değiştir. Bize genelde acıdan kaçınmamızı ve uzak durmamızı söyleyen toplumsal inançlarımız var. Peki, hiç acıya şöyle bakmayı denedik mi; ya bu acı bana kendimle ilgili bir şeyler öğretmek için varsa.
Acı insanı geliştirir, acı insanı arayışa yönlendirir, arayış insanı bilgiye ulaştırır, insan bir şeyler öğrendikçe kendinde bir şeyleri dengeye getirir, böyle böyle acısını hafifletmenin yollarını bulur. Aslında ne kadar güçlü olduğunun, zannettiğinden daha fazlası olduğunun bilincine ulaşır. Acı kendinden ne kadar uzaklaştığını ve aslında ne kadar derin olduğunu hatırlatır insana. Hiçbirimiz acı çekmek istemeyiz ama ne yazık ki bu mümkün değil, hatta bence iyi ki de mümkün değil. Başka türlü nasıl büyüyüp gelişebilirdi ki insan. Çünkü acı çeken insanın hali başka olur. Acı insanın bambaşka biri olarak doğmasını sağlar, hakikate yaklaştırır, Yaradana yaklaştırır. Ne demiş Mevlânâ; “Aldığın yara, ışığın sana akacağı yerdir.”
Acı çekmekten korkmayın, acı çekmeye izin verin, kendinize izin verin, zamana izin verin, acının sizi büyütmesine size bir şeyler öğretmesine izin verin. Bu şekilde acıyı güzele, kötüyü iyiye çevirmek mümkün olabilir. Neticede acı var olduğu için mutluluk bu kadar değerli. Kötü var olduğu için iyinin bir anlamı var. Belki böyle bakabilirsek zorlu süreçlerden geçerken isyan etmek yerine çözüm yolları arayabiliriz. Acı çekerken kendimize şefkatli davranabiliriz. Son olarak şefkat demişken ne kadar zorlansanız, ne kadar acılar içinde kıvransanız bile kendinize karşı şefkatli olmayı her zaman hatırlayın. Hepimizin buna ihtiyacı var ve her zorluğun arkasında bir kolaylık vardır. Dilerim en kısa sürede acılarımız huzura kavuşur.
