İnsan yaşamını sürdürmek için yiyecek, eğitim, sağlık, güvenlik, saygı gibi ihtiyaçlara gereksinim duyar. Sahip olduğu işten, karşılık olarak para alarak bu ihtiyaçları giderir.
İnsanoğlunun bir başka özelliği, yaşam ihtiyaçlarını karşıladıkça daha kaliteli bir yaşam istemesidir. Maslow bu ihtiyaçların sırasını ve hangi durumlarda diğer bir aşamaya geçtiğini çok güzel açıklamıştır. Bu cümlelere geri dönmek üzere burada bırakalım ve ekonomiye geçelim.
Her gün zam üstüne zam, vergi artırımları, cezalar (bazıları haksız cezalar gözümle gördüğüm için kesin konuşuyorum), dövizin artması derken insan dediğimiz varlık yani bizler yaşamımızı sürdürmek için ihtiyaçlarımızı karşılayamayacak duruma geliyoruz. Biz insanların arasında bir kesim de var ki bu tür zam v.s. den etkilenmeden hayatlarını sürdürüyorlar, bir kesim kaybettikçe diğer kesim kazanıyor. Kaybeden kesimin bir kısmı da işsiz üstelik. Devletin başındakiler bu duruma bir dur demezlerse ve iyileştirmeye gitmezlerse vahşetle karşılaşacağımızı söylemeliyim. Nasıl mı? İnsan ihtiyaçlarını karşılayamazsa hırsızlık, yağma, gasp ve hatta öldürme gibi eylemlere başvuracaktır. Günümüzde zaten olan şeyler diyeceksiniz. Ancak artarak çoğalacak bunlar (yıllar önce dile çok getirmiştim). Gün gelecek insanlar av ve avcı olacak. Devletin başındakiler yani bu ekonomik durumu bu hale getirenler diyorlar ki ‘bu hale gelin, birbirinizi kırın.’ Açlık oyunları filmi gerçekleşecek sanırım. Ekonominin bugünkü durumunun altında farklı şeyler olduğunu düşünüyorum. Dikkat ederseniz yurt dışı ile yapılan görüşmeler ve anlaşmalar sürecinde ipin ucu koptu. Kopan uç artık birleşmiyor. Bugünkü durumu düzeltmek için elli yılın üzerinde zamana ihtiyaç var gibi görünüyor. Tabi ki iyi bir yönetimle. Yoksa vay halimize. Allah’a emanet olun…
