Besni Lisesinin ardından 1979 yılında Mersin Eğitim Enstitüsünü bitirdim. Bir yıl köy öğretmenliği yaptıktan sonra ayrılarak 1981 yılında Gazi Üniversitesi İİBF-Bankacılık ve Sigortacılık Bölümünü kazandım. Fakülteye kayıt yaptırmaya gittiğimde lise diplomamı istediler. Lise diplomamın aslının Mersin Eğitim Enstitüsünde olduğunu, kendilerine enstitü diplomamı verebileceğimi söyledim ama para etmedi ve ısrarla benden lise diplomamı veya tasdikli suretini getirmemi istediler, aksi halde kaydımı yapamayacaklarını söylediler. Kayıtların bitimine 2 gün vardı. Ben diğer evrak hazırlıkları için Ankara´dan ayrılamıyordum. Üniversiteye kayıt benim için adeta hayat meselesiydi ve çok önemliydi. Kayıt yaptıramazsam bütün hayallerim suya düşecekti.
Bunun üzerine, fedakarlığı ve dürüstlüğü ile daima hepimize örnek olan müstesna insan rahmetli babam Şükrü Çağıran, lise diplomamı almak için ikamet ettiği İzmir´den kalkıp 18 saat otobüs yolculuğuyla Besni´ye gelmişti. Hep anlatırdı. Sağ olsun (!), adı bende hep saklı, hemşerimiz Besni Lisesi Müdürünün yanına gidip, benim adıma tasdikli diploma suretini istemiş. Müdür, tahminimize göre siyasi görüş farklılığı nedeniyle, diplomamın örneğini vermemek için elinden gelen her şeyi yapmış. Üniversiteye kayıt süresinin bitmesine 1 gün veya belki de daha az bir süre kalmıştı, ama lise müdürü diplomamın suretini ısrarla vermek istememiş ve vermemiş.
Babamın aşırı ısrarı üzerine, sonunda zayi ilanı getirirseniz veririm demiş. Bunun üzerine babam gazeteye gelmiş ve durumu anlatmış, gazetenin sahibi Şekip Önder Abi gazete basıldı, çok geç deyince, tekrar Besni Lisesine gitmiş. Müdür aynı şekilde, zayi ilanı olmadan kesinlikle diploma suretini veremem deyince babam ne yapacağız diye tekrar Şekip Abi´ye gelmiş. Şekip Abi konunun önemi ve babamın çaresizliğini görünce, çocuğun hayatı söz konusu, ben bu işi çözeceğim demiş ve sadece bana özel, gece sabaha karşı, son çıkan sayıya benim diploma zayi ilanımı ekleyerek yeni bir gazete basmış. Bunun üzerine, babam sabah ilk iş diplomayı alıp yine otobüsle bu kez 10-12 saat yolculuktan sonra Ankara´ya gelmiş ve kaydımı yaptırabilmiştim. Nur içinde yatsın, babam bu olayı kendi çabasını gururla, Şekip Abinin büyük iyiliğini ise minnetle hep anlatırdı.
Bu hikayeyi anlatmamın nedeni, Besni´nin Dünyaya Açılan Penceresi olarak yarım asırdır yayın hayatına devam eden Besni Ekspres Gazetesi benim de penceremin dünyaya açılmasını sağlamıştı. Bu anlamda kendilerine minnettarım.
Şimdi Besni Ekspres Gazetesi, yarım asırlık anlayış ve yayın ilkeleri kapsamında dergi çıkarmaya başladı. Derginin adı ?Sıladan Gurbete BESNİLİLER?. Yılda üç dört kez basımı yapılarak tüm hemşerilerimize kargo ile gönderilecek olan bu dergiye, Sevgili Tarık Önder beni arayarak yazılar yazmamı rica ettiğinde hiç düşünmeden kabul ettim. Kabul etmemde yukarıdaki bana özel yaşanmışlığın yanında aşağıdaki nedenler de etkili oldu.
- Yarım asrı aşkın bir süredir Besni´nin sesi olmayı başarmış olması
- 6-7 yıldan bu yana ulusal bir dergi olan www.turcomoney.com dergisindeki yazılarımı yayımlayarak hemşerilerimize ulaştırıyor olmaları
- Tarafsız ve etik yayın ilkeleri ile toplumun tüm kesimini kucaklıyor olmaları
- Yazılarım sayesinde hemşerilerimle bağımın devam edecek olması
- Önder ailesine olan sevgi ve saygım
Düşünsenize, basın bilincinin bugün bile yeterince gelişmediği günümüzü bırakın, 05.04.1967 tarihinde Şekip Önder Abi ilçemizde bir gazete kuruyor, adı BESNİ EKSPRES. Hangi duygularla bu işe başladı, ayrı bir yazı konusu olarak ele alınmalı ama gazete bugünlere kadar geldiğine göre Şekip Abi´nin gerçek bir vizyoner olduğu ortada. Bırakın gazeteyi, kurulan ticaret şirketlerinin bile %60´ını aşkın bir kısmının ilk beş yıl içinde kapandığı düşünülürse, bir gazetenin 50 yılını devirmesi gerçekten takdire şayan.
O yıllarda, bırakın Besni´ye özel gazeteyi, ulusal gazete sayısı bile oldukça sınırlıydı. Okuyucu sayısı da keza öyle. Yerel gazeteler son derece ilkel yöntemlerle, yoğun emeklerle zar-zor basılıyordu. Bizim bir yakınımız olan Kadir Savaş, o zaman Nedim´in Kahvesinin hemen yanında bulunan Besni Ekspres´te çalışıyordu. Çocukken bazen Kadir´in yanında gider, cümle kurmak için matbaanın harfleriyle tek tek saatlerce uğraştığına şahit olur, gazeteciliğin ne kadar zor bir iş olduğunu düşünürdüm.
Yarım asırlık dönemde ülkemizde o kadar çok iktisadi-siyasi krizlere bağlı olağan üstü dönemler yaşandı ki bunlara dayanmak gerçekten çok ama çok zordu. Gazetenin kuruluşunda o kadar doğru bir vizyon ve misyon belirlenmiş ki bütün bunlara rağmen gazete dimdik ayakta ve artık yeni kuşaklara hitap ediyor.
Besni Ekspres Gazetesinin ömrünün bu kadar sağlıklı ve uzun olmasında;
- Tarafsız olması
- Etik değerlere bağlı olması
- Okuyucu odaklı olması
- İletişime açık olması, ulaşılabilir ve ulaştırabilir olması
- Kar odaklı olmaması
- Besni´de olsun gurbette olsun tüm hemşerilerini kucaklamasının
çok büyük payı vardır. Bu ilkelerin her biri çok kıymetli ve diğer gazetelerimize de örnek olma niteliğindedir. Zira, bunlardan sadece ?tarafsızlık? ilkesini bile çiğneyen gazetelerin ömürlerinin, destekledikleri iktidarın ömrü kadar olduğuna defalarca tanık olunmuştur.
Besni Ekspres, bu ilkeler ve uzak vizyonu sayesinde hem Besni´mizin, hem de ülkemizin 50 yılına tanıklık etmiş olup yayımladığı haberler, belgeler, fotoğraflar, hikayeler, anılar, kişiler ve araştırmacılar için önemli kaynak niteliğindedir.
Bütün bunları Dünyaya Açılan Pencere vizyonunda olan Besni Ekspres Gazetesinin yılda 3-4 kez yayımlayacağı ?Sıladan Gurbete BESNİLİLER? dergisi kültürümüzün yaşatılmasına, başarılı bürokrat ve iş insanlarımızın tanıtılmasına, yaşanan önemli olay ve konuların gündemde tutulmasına ve inceleme-araştırma konularına büyük katkılar sağlayacaktır. Tüm hemşerilerimize hayırlı olsun, yayın hayatında başarılar dilerim.
