Aşatma teyze´nin gençlik zamanlarıdır,öykü aşağı şehirde geçmektedir,teyze o gün uyuya kalmıştır, çoban,Haceli dayının bağırtısına uyanır;
Çoban : Hatın Hatııın!! heyirmi? boün davarları niye getimedin.
Teyze : Dur gız gapıyı aşma hemen haa ,livandaki marhamaları toplada eyle aç, eyi eyi Haceli aha getiriyom birez bekle gusüre bahma haa ,ahşam üstüne sağlık heç vahtım yooduda onun uçun uyanamamışşım.
Çoban : Ayip ediyon ha,biz birarayıh ğatıın , gusür neymiş ben marak ettim de onun uçun geldim.
Serin bir yaz sabahıdir;günlük vasat işler yapılırken mahallenin çocuklari bağrışırlar.
Çocuk : Sabisiii... !! Sabisi.. heyliğinizi yoluyorlar haaaa.!!!
Teyze : Ula yavrım daha patana patana, garnınız argır vallah;olmaz olmuya o analarınız şeyle, doğurup doğurup beyle ortuya sepliyular,acı çaalarınıza mıheyit olun navar.
Emne : Anaa,boyaçı haci ahmet dayının avradı ümmü bacı geldi.
Teyze : Gız buyur edeydin içeri,ayib olur taman.
Emne : Ettim ettim,gapının urgunda oturuyo içeri girmiyu.
Teyze : Amoov eşgona yavrım ev evin taman, girsene içeri.
Ümmü : Sebahiniz heyir ola.
Teyze : Hoş geldiiin sefa geldin,şeyle yoharı buyur,minder geti gız ümmü bacıyın altına.
Ümmü : Yoh vallah, heç zahmet etme beyle yerim eyi.
Teyze : Bii..eyle götün guru yere geldi,hadı gız çepik minder getir.
Ümmü : Eyi gızım,yüzün ağ ola,temiz süd emmişlere düşesin şeyle.
Teyze : Cümlesinin,cemi mahammet ummetininkin düşe beleyki,hadı gızım gapımızın önünü süpür,süllümün altındaki laanin içindeki gara şorayı bağın yivin de ki pücüğün önüne yitte gel. Eee ne var ne yoh nişliyunuz nasısınız?
Ümmü : Amaan aşatma, heç sorma boün on gündürkü tadlı bişirip acı yiyuh,kele bu gülüsümün elinden şaştıh garahtıh galdıh ne gızı veriyu,ne düğünçüyü küstürüyu diyen hasabı.
Teyze : Vallah ben daha dünneyin eşittim, çooh eyi etmişsin gader ise olur işallah,gızmı kiii yıhılmış evlerin diraa,maşallah süphanallah ekmek tahtası gimi guluç, divan sinisi gimi gerdan; hele bi gara suvah suvasın yıldır yıldır,yağ döksen yalanır.
Ümmü : Eylede amma ele güne garşı vahtıken heyse he,yohsa yoh deseler barı,bizde başımızın çaresine bağarıh,yohsa Haci Ahmedi bilirsin heç beyle şeyleri sevmez,ahşam o dedi ; hele avlamın gızının yanına gitde agızlarını yohlasın, ne diyular deyin, oncasına her vahıt lafınızı eder çooh ekmeklerini yidim deyin.
Teyze : Bii..helbeet gardaşım olsun,ben dünneyin gülüsümede dedim,aha ölü dael sağ,heç durma ver deyin,onun da yiğin göynü var,adam bilmezmi?gaynı biti atep ediyu eksaale.
Ümmü : Bu nası iş anam herkeş gendiynen evlatmı böyütmüş,benim gaderim bu olmaz olam şeyle.
Teyze : Ben sizin yerinizde olsam dorgu babanın yanına giderim,mübarek yanına çııtırır iki çüt laf eder götü üstü oturur,yohsa onnan heç kimse kötülüünen baş edemez.
Ümmü : Bii aklınnan yaşıyan ha,hele o gün mübarek bizim obuya birine halka dahmıya geldiydi, bende gapının önünü süpürüyodum,o gahbe avratlı Haci Ahmet nerelerde hele görünmüyo heç dedi,helbet bi işi düşer işallah dediydi,ayan oldu zaher hele ben gahım öğlüye yimaem yoh.
Teyze : Haci Ahmede selam söyle,edemnen heç fargı yoh çaalarımın başıuçun ki yanımda,sen gayitsiz ol bu iş olur.
