Sevgili Şekip abim, sana nasıl anlatsam bilemiyorum ne söyleyeceğimi de bilemiyorum ama çok iyi bir insan olduğunu biliyorum. Sen Önder Ailesinin hakikaten kralıydın ve öylede kalmaya devam edeceksin. Besni halkı ile hep barışık oldun. 1967 yılında “Güney Ekspres” gazetesini açtığında şimdiki adıyla “Besni Ekspres” için söylediğin bir söz vardı, “Ben hep mazlumun yanında olacağım” ve öyle de oldun. Kimseye biat etmedin hep doğruları yazdın. Besni ekspres gazetesi senin sayende dostlar yeriydi. Garip ve garibanın yanında oldun.Tam bir dostlar durağıydı Besni Ekspres Gazetesi.
Sevgili abim bir Şubat sabahı acı haberini aldık ve hepimiz yıkıldık. Bir Ulu Çınarı kaybettik… Yüreğimiz yandı. Sensiz günler gelip geçiyor, neredeyse üzerinden mevsimler geçecek ama sana olan özlemimiz geçmiyor. Hâlâ gözlerimiz seni arıyor abim ve hep gözlerim uzaklara dalıyor seni arıyorum.
Bak neredeyse aramızdan ayrılalı sene olacak ama yaram hâlâ kabuk bağlamadı ilk günkü gibi taze ve acıtıyor. Sen bu hayattan göç edince hayatımda kocaman bir boşluk açıldı ve o boşluk asla dolmayacak. Seni çok özlüyoruz abiciğim…
Canın sıkılınca ara beni diyordun söyle şimdi canım sıkıldığında en çokta seni özlediğim zaman kimi arayayım. Yaşadıklarımı bir bir sana anlatıyorum benim güzel abim ama sadece ben konuşuyorum.
Seninle birlikte yaptığımız, birlikte paylaştığımız her yer bana seni hatırlatıyor. Uzaklara bakıyorum gözlerimin önüne seni getiriyorum ve seni çok özlüyorum canım abim… Bana ölenle ölünmez zamanla alışırsın böyle yaşamaya alışman gerek dediler ama ben bu kadar zaman geçmesine rağmen senin yokluğuna alışamadım. Ne senin yokluğuna alışabildim ne de sensiz kaldığım günden itibaren hayatıma devam edebildim. Senin olmadığın bir hayatta ne bekleyebilirim ki sen gittikten sonra, büyük bir deprem yaşadık senin ve benim çok sevdiklerimizi bu depremde kaybettik yani acı üstüne acı yaşadık dertler ve acılar çoğaldıkça çoğaldı. Bu depremde sevgili eşin Saadet yengemi, kızların Eylem’imiz ve Fatoş’umuz ile beraber sevgili abim Veysel’in kızı biricik yeğenim Sibel’imizide kaybettik.. Bununlar beraber çok sayıda akraba, eş dost ve hemşehrimizi ve daha sayısız binlerce masum insanları kaybettik yani acılar katlanarak çoğaldı öyle çaresizdik ki… Sevgili abim senden sonra bu dünyada göç eden güzel insanlarla inşallah buluşmuşsundur. Işıklar içinde uyuyun güzel insanlar…
