Günaydın.
Günaydın tüm insanlara...
"Yaş yetmiş...İş bitmiş" diye, mistik bir söylem vardır ya...
İşte onadır isyanım.
Sağlığı ile berabar yaşlanmak ta hoş.
Sağlık dedimse...
"Dişim ağrıyor; başım dönüyor; gözüm görmüyor" gibi başlanır söze...
Hep anlatan vardır da...
San ki, başkaları yok gibidir...
Yenen besinler, alınan ilaçlar sıralanıp gider hep...
Yumurtanın kalitesi anlatılırda...
Yumurtlayan tavuğu, can saymayanlar da olur.
Günaydın ile başladık söze.
Evet, söz bitmez.
Söylenecek çok kişilerin, çok ta söylemek istedikleri vardır elbet...
Hele, emekli olmuşsa.
Anılar vardır.
Gözlemler vardır.
Deneyimler vardır.
Duygular vardır.
Beceriler vardır.
Vardır... Vardır... Vardır...
VAR olanlar, öykü olmuştur belki...
Belki de, anıdır veya bir güldürüye dönüşmüştür.
Kimsenin görmediği bir resim de olabilir...
Kalem ile kağıt buluştu mu, neler olmaz ki...
Yaz, yazabildiğin kadar... Çiz çizebildiğin kadar...
İçinden çıkıp geldiğin yaşamların çilelerini yaz.
Yaz ki, geldiği bu günleri küçümsemesin çocuklar, torunlar...
Anlat bildiklerini.
Anlat ki, geçmişten ders alan nesiller, geleceğe daha hızlı koşsunlar.
Anlat ki, geleceğin kültürü oluşsun.
Yaşın yetmişi, sekseni yoktur arkadaş.
Tuttuğu taşı un edecek nice insanlar var.
Yirmi beş; ya da otuz yaşında.
Geçmişten ders almamış; geleceği karanlık ise...
Tüm ışık, pencereden sızan aydınlık sanma.
Aydın olmak, daha çok aydınlığı doğurmak demektir.
Bilirsen bunu, yaş vız gelir; tırıs gider...
Fazla söze gerek bile kalmaz.
Günaydın tüm insanlara.
?07 ?Haziran ?2017-ANAMUR
