Ülkeye örnek olan hemde öyle akil adam falanın katkısı olmadan oluşan;
Sayören-Kızılin Kürt,Türk dostluğunu Kızılpınar-Beşkoz Alevi -Sünni komşuluğunu her yerde göğsümü gere gere anlatırım.
Ama ülke gündemi, çevremizi sarmalayan ortadoğu ateşi ve orada başlayan yangın gün geçtikçe güzelim ülkemizi ve onun Anadolu'da asırlardır işlediği dostluk,hoşgörü ve kardeşlik motifini ciddi anlamda tehdit etmekte. Sevgi ve saygı bir ağacın ana gövdesidir.Dalları ise hoşgörü,merhamet,vefa ve anlayıştır.Gövdesi güçlü olan ağacın dalları ve yaprakları güçlü olurken.Bu gövdeyi talayan kurtçuklar,böcekler zamanla tüm dalları kurutur. '' Ana gibi yar,Bağdat gibi diyar olmaz '' atasözümüz yeni kuşak için hiç bir anlam ifade etmediği gibi bu atasözünü anlamsız bile bulan oluyordur. Öyle ya can güvenliğinin olmadığı sokaklarında Amerika veya başka bir ülke askerlerinin kol gezdiği Bağdat nasıl olurda en anlamlı varlıklarımızdan olan Ana ile özdeşleşir.
Güneydoğu mutfağının doğum yeridir Halep. Tekstilin dokumanın renk ve desenin vatanıdır Halep.Halep kutnu kumaşları değilmiydi ? Gelinlik çeyizlerin süsü. Halep çarşıları,Halep pasajları en güzel uğrak yerleri idi.Gidemeyenler için Gaziantep,Kilis,Şanlurfa' da çakma Halep çarşıları vardı. Her iki kentin bugün içinde bulunduğu nokta bize herşeyi çok güzel anlatıyor.Farklılıkları zenginliğimiz olarak gördüğümüz sürece bir sıkıntı yok.Ancak dini inançlar,mezhepler ve bölgesel farklılıkları sorun olarak görmeye başladığımız anda Bağdat ve Halep kervanına katılmaya başlamış oluruz. Her ne kadar emperyalist güçlerin petrol veya başka bir kuvvet anlayışı için türlü tezgahlar hazırladığını düşünsek bile bu tuzağa halk olarak düşmüş olmak ve onlara bu zemini hazırlamak acı sonun başlangıcıdır.Komuşunun hemşehrinin dini inancına,yaşam tarzına,kılık kıyafet veya bazı özel değerlerine saygıyı yitirmenin soh sahnesidir Bağdat ve Halep. Aman Dikkat !!!!