Fıkralardan, hikâyelerden öze dönük dersler çıkarırız çok zaman, işte komik olduğu kadar anlamlı ve düşündürücü bir fıkra.
Küçük bir köyün yaşlı semercisi Bekir usta, gece yarısı ölmüştü. Sabah tüm eşekler köy meydanında toplandılar, sevinçten tepindiler, anırarak oynamaya başladılar.
Yaşlı, hasta bir eşek ise duvar dibinde oturmuş düşünüyordu.
Ona geldiler: -?Haberin yok herhalde, semercimiz öldü? dediler.
-?Ne olmuş öldüyse??
-?Artık sırtımız yara bere olmayacak, özgür olacağız?
-?Nasıl bir özgürlükmüş bu??
-?Semerci olmayınca artık sırtımıza semer yapılmayacak, kırda bayırda istediğimiz gibi dolaşacağız?
Yaşlı eşek gülmüş, ?Şaşarım aklınıza? demiş.
-?Bugün sevinçle tepineceğinize, aslında yas tutmalısınız. Bekir Usta iyi kötü sırtımızın ölçüsünü biliyor, bizi rahatsız etmeyecek semerler yapmaya çalışıyordu. Yarın bir acemi semerci getirirler, sırtınız yaradan kurtulmaz. İyisi mi siz semerciden değil, eşeklikten kurtulmanın yolunu arayın. Eşek kaldıkça, sırtınıza bir semer yapan bulunur.?
Bilimle aydınlanmayan toplumların içerisinde küçük azınlıklar kendi sistemlerinde rahat yaşamak için kalabalık insan yığınlarının sırtından cahilliği hiçbir zaman eksik etmezler. Bir nevi semer gibi.
