Bugün 31 Aralık.
Herkesin kafasında aynı cümle dönüyor: “Bu yıl nasıl geçti?”
Sabah telefonumu elime aldım, fotoğrafları karıştırırken fark ettim: Yıl boyunca neler yaşamışım, nerelere gitmişim, kimlerle bir araya gelmişim… Hepsi oradaydı.
Beslenme tarafında çok şey değişmiş mesela.
Daha çok plan yapmışım, daha dengeli tabaklar hazırlamışım, bazı akşamlar yürüyüşü ihmal etmemişim. Ama bir yandan da — itiraf — çok keyifli masalarda oturmuşum. (Ne yapayım, boğa burcuyum. Güzel yemek görünce mutlu oluyorum.) Güzel sohbetler, lezzetli yemekler hiç eksik olmamış. Bence hayatın güzelliği de tam burada: denge.
Şimdi dürüst bir soru soralım:
Geçen yıl koyduğunuz hedeflere tikler atıldı mı?
Kafanızdaki o sağlığa, o enerjiye, o “kendime daha iyi bakacağım” haline yaklaşabildiniz mi?
Bir kısmı olduysa, bir kısmı yarım kaldıysa — çok normal.
Çünkü hedef yazmak kolay, onu yaşatacak sistemi kurmak zor. İnsan beyni alıştığı rutini korumayı sever. O yüzden tek başına “liste yapmak”, çoğu zaman yetmez.
Son yıllarda vision board’lar (hedef panoları) bu yüzden bu kadar konuşuluyor.
Birçok kişi hedeflerini kartonlara yapıştırdı, kimisi kupalar boyadı, kimisi ajandalar hazırladı. Hepsi aslında aynı şeye hizmet ediyor: “Ne istediğimi hatırlayayım.”
Ben vision board fikrini seviyorum açıkçası. Çünkü ya bir köşede duruyor ya da telefon ekranımda oluyor ve gün içinde gözüme çarpıyor. Sadece “sağlıklı besleneceğim” yazmıyor;
bir yürüyüş fotoğrafı, renkli bir salata, sakin bir kahvaltı, belki kendinle baş başa kaldığın bir an… Beyin gördüğünü daha kolay hatırlıyor. Küçücük ayrıntılar, davranışı destekliyor. Yani “bunu istiyordun” diyen küçük notlar gibi.
Burada küçük bir bilgi paylaşayım:
Davranış bilimi şunu söylüyor — büyük kararlar değil, tekrar eden küçük alışkanlıklar hayatı değiştiriyor.
Her gün tabağa biraz daha sebze koymak, suyu biraz daha artırmak, günde 10 dakika bile hareket eklemek… Küçük görünüyor ama uzun vadede çok değerli.
Şimdi gelelim şu soruya:
“Bu yıl sadece hedef yazacak mıyım, yoksa hedefimin etrafına bir düzen kuracak mıyım?”
Peki…
Diyetisyeninizin bu yılki hedefleri neler?
Danışanlarım soruyor, ben de açık olayım:
Benim de listem var — ama süslü değil, gerçekçi.
Sürdürülebilir beslenmeyle nelerin mümkün olduğunu hem kendimde hem danışanlarımda gördüm. Bu yıl, daha çok kişide kalıcı değişimler görmek istiyorum. İlk önce 2025 yılında görüştüğüm danışan sayısının üstüne çıkmayı hedefliyorum; ama amacım sadece sayı değil — daha derin başarı hikâyeleri.
Belediyede kamu çalışanıyım, köşe yazıları yazıyorum, ara sıra radyoda konuk oluyorum. Bunların yanına bana iyi gelecek bir şey daha eklemek istiyorum. Belki ertelediğim bir eğitim… Belki bambaşka, yaratıcı bir alan. Sporu hayatın doğal bir parçası olarak sürdürmek istiyorum. Ve içimden geçen bir şey daha var: hiç denemediğim yeni bir hobi.
Biraz yavaşlamak. Basit olana daha çok yer açmayı çok istiyorum.
Tabii yeni yerler görmek, yeni tatlar denemek de var — onları ayrıca söylememe gerek yok, yerleri kalbimde zaten hazır.
Yeni yıl mucize yaratmaz.
Ama doğru düşünceyle, küçük ama devamlı adımlarla, bizi daha iyi bir versiyonumuza yaklaştırır.
Bu yıl kendimize şu soruyu soralım:
“Bugünkü küçük adımım ne?”
Bazen bir yürüyüş.
Bazen daha dengeli bir tabak.
Bazen de sadece kendine ayırdığın on dakika…
Ve evet — yıl boyunca ne olursa olsun — masalarda keyif, sohbet ve lezzet de eksik olmasın. Çünkü sağlıklı yaşam; yasaklarla değil, dengeyle sürer.
Ben kendi adıma hazırım.
Herkes tamamsa… 2025’i kapatıyorum?
Herkese sağlıklı, umutlu ve içi dolu dolu bir yıl diliyorum.
Yeni yılda kendinize biraz daha iyi davranmayı unutmayın!!
Herkese sağlıklı ve mutlu yıllar!
Sene’ye görüşürüz — heheh (bunu yazmasam olmazdı..)