O, ona öyle demişti...
O da, ona sövmüştü...
Öbürü, onu dövmüştü...
Onun büyüğü, öbürünü öldürmüştü...
Ölü bir tane olmaz ki... Ölen taraf, öldüren tarafı öldürmüş müş...
San ki, Doğunun kaderinde varmış, ölmek ve de öldürmek (!)...
Doğu dedimse; bir kısmında, kan bağı demek; baba tarafı demektir!...
Dayı uzak sayılır kavgalarda. Dayısı çok haklı da olsa; tutmak zorundadır amcasını...
Baba tarafı... Dayı tarafı... Al sana iki taraf. Hem de aynı köy içinde...
Hakim sorar...
Başlar söze sanık. ?Bizim karabaşa, onların dölü HOŞT demiş miş, miş, miş...?
Öbür sanık söz aldığında... ?Onların oğlu da bizim tavuğa KIŞT etmiş miş, miş, miş...?
Kimi mezarda...
Kimi hapis damında...
Öfkeye yenilen yiğit, karnın tok mu?...
Bir kaç kitap okuduysan, biraz da araştırma kültürün varsa... ü
Yaz, yazabildiğin kadar...
Eşele altını; eşele üstünü. Ekonomik değerinin, bir oğlak veya kuzuyu geçmediğini görürsün başlangıcın. Küçük, küçük olaylarla başlamıştır KAN DAVASI denen melanet.
İster, bahanesi olsun; isterse ana nedeni...
Köylerdeki, kentlerdeki kan davaları böyle de; toplumsal olayalar başka bahanelerle mi başlar?...
Daha büyüğü olan iç savaşların başlangıcına, hangi kıvılcımlar neden olmuştur?... Bir KIŞT veya HOŞT demenin nelere mal olduğunu, devlet yönetmeye kalkışanlar, mutlaka çok iyi bilmelidirler.
Bir parti varsa iktidarda... Muhalefetin oyu küçümsenemez demokrasilerde.
Dilim varmıyor yazmaya ama, iktidarın başı ?LAN, ULAN, AMORF? derse muhalif olanlara...
Muhalif olan her kişi alınırsa üstüne...
Tanrı korusun... Yakışır mı beni yönettiğini sananlara?...
İktidar veya mufalefet...
Demokrasinin olmazsa, olmazıdır demekle bitmiyor ki...
Ötekileştirmeyin bizleri. O gidecek; öbürü gelecek ama...
Yine biz aynı mahallede oturacağız.
Aynı sokaklar, yine birlite adımlanacak...
Muş, müş... Mış, miş...
