Gaziantep’te, bağlardan toplanan üzümler imece usulüyle sıkılarak kazanlarda kaynatılarak elde edilen pekmez, doğal üretim yöntemlerinin lezzetini yansıtıyor. Kentin verimli topraklarında yetişen ve geleneksel yöntemlerle işlenen üzümler, büyük kazanlarda hummalı bir çalışma ile pekmeze dönüşüyor.
Üzümler bağlardan toplandıktan sonra evlerin avlularına getiriliyor. Ayaklarla ezip suyunu çıkaran çiftçiler, elde ettikleri suyu odun ateşinde büyük kazanlarda saatlerce kaynatıyor. Tortu ayrıldıktan sonra kaynamaya devam eden üzüm suyu, belirli bir süre sonra bakır kazanlara alınıyor.
Üzüm suyu odun ateşinde yaklaşık 3 saat kaynatıldıktan sonra, kaynar haldeki pekmez süzgeç ile karıştırılarak berraklaştırılıyor. Her aşamasında emek olan pekmez, köpük alındıktan sonra soğumaya bırakılıyor. Şehitkamil ilçesinde her evin önünden yükselen pekmez kokusu, bağbozumu döneminin izlerini taşıyor. Köy halkı, elde ettikleri pekmezleri tüketirken bazıları ise satışını yaparak gelir elde ediyor.
Çiftçilerden Hüseyin Duru, üzümlerden elde ettikleri pekmezleri hem kendi tüketimleri için hazırladıklarını hem de satışlarını gerçekleştirdiklerini belirtiyor. Sıvı ve katı pekmez çeşitleri olan ürünleri litreler halinde satan çiftçiler, geleneksel yöntemlerle elde ettikleri pekmezleri yıllardır dökülgen üzümden ürettiklerini vurguluyor.
